Mirosław SAWICKI

Mirosław SAWICKI, ur. 10 lutego 1946 w Warszawie. Od 1956 do 1964 roku w drużynie harcerskiej Hufca Walterowskiego prowadzonego przez Jacka Kuronia, od 1961 instruktor harcerski. W latach 1963 – 1968 studiował fizykę teoretyczną na Uniwersytecie Warszawskim. Podczas studiów uczestniczył w ruchu samokształceniowym środowiska studenckiego, które później nazwano „komandosami”. Wówczas po raz pierwszy został czasowo zawieszony w prawach studenta. Współorganizator wiecu w dniu 8 marca 1968 na Uniwersytecie Warszawskim w obronie spektaklu „Dziadów” oraz relegowanych kolegów Adama Michnika i Henryka Szlajfera. Wraz z Ireną Lasotą otworzył wiec odczytując rezolucję studencką. Aresztowany (marzec – sierpień 1968) i zawieszony w prawach studenta. W 1970 roku przywrócono prawa studenckie, a w 1971, po uzyskaniu absolutorium, „represjonowany” nakazem pracy w szkole, która okazała się być jego żywiołem. 1971 – 1990 nauczyciel fizyki w warszawskich liceach. Magisterium w Filii UW w Białymstoku, 1982r.

Współpracownik Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”. Od 1980 roku członek NSZZ SOLIDARNOŚĆ, przewodniczący Międzyzakładowej Komisji nr 807 NSZZ „S” Pracowników Oświaty i Wychowania Dzielnicy Żoliborz, przewodniczący sekcji oświaty i wychowania Regionu Mazowsze, członek władz krajowych sekcji. Po 13 grudnia 1981 współorganizator i działacz Zespołu Oświaty Niezależnej, aż do 1989 roku współpracuje z Komitetem Oporu Społecznego „KOS” przy wydawaniu Zeszytów Edukacji Narodowej i periodyku „Tu, Teraz” oraz z różnymi lokalnymi strukturami podziemnej sekcji oświaty i wychowania NSZZ „S”. Brał udział w pracach konsorcjum OKN, strukturze utworzonej przez TKK NSZZ „S” do spraw związanych z niezależną oświatą, kulturą i nauką, prowadząc tam sprawy oświaty niezależnej. W 1989 roku – członek Regionalnej Komisji Wykonawczej Regionu Mazowsze NSZZ „S”, przewodniczący Krajowej Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ „S”, przewodniczący Komitetu Obywatelskiego Warszawa-Śródmieście, Komisarz Wyborczy Śródmieścia w wyborach do Sejmu i Senatu w czerwcu 1989.

W latach 1990-1997 pracownik Ministerstwa Edukacji Narodowej – współautor zmian polskiego systemu oświaty, najpierw jako Dyrektor Departamentu Kształcenia Ogólnego do 1996 roku, następnie Podsekretarz Stanu odpowiedzialny między innymi za reformę systemu edukacji. W latach 1998-2002 radca – minister pełnomocny ds. nauki w Ambasadzie RP w Waszyngtonie.

W 2002 roku otwarcie przewodu doktorskiego na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego na temat porównania polityk edukacyjnych w różnych krajach świata. Od listopada 2002 dyrektor Centralnej Komisji Egzaminacyjnej w Warszawie. Żonaty od 35 lat. Żona – psycholog; dwie córki: Julia – pedagog, nauczycielka w przedszkolu; Gaja – studentka psychologii.

Włodzimierz PASZYŃSKI

Włodzimierz PASZYŃSKI, ur. 31 października 1951 r.; absolwent Liceum im. Tadeusza Reytana (1969 r.) i Uniwersytetu Warszawskiego (1974 r.).

W latach 1974-1987 nauczyciel języka polskiego w 8 Liceum Ogólnokształcącym im. Władysława IV i 39 Liceum Ogólnokształcącym im. Ludowego Lotnictwa Polskiego, następnie do 1990 roku, asystent na Wydziale Polonistyki UW. W latach 1990-1998 kurator oświaty w Warszawie. Do chwili obecnej nauczyciel w Kolegium Nauczycielskim w Warszawie.

Był ekspertem w zespole oświatowym działającym przy Kancelarii Prezydenta RP, współpracował z placówkami naukowo-badawczymi (m.in. z Instytutem Spraw Publicznych, Stowarzyszeniem Studiów i Inicjatyw Społecznych), licznymi organizacjami pozarządowymi i fundacjami. Uprawia publicystykę społeczną i literacką. Jest współautorem nowego programu i podręcznika języka polskiego dla liceum.

Do roku 1980 instruktor harcerski. W latach 1980-1981 członek Zespołu Ekspertów Oświaty, jeden z liderów negocjacji programowych z ówczesnym Ministerstwem Oświaty i Wychowania. Po wprowadzeniu stanu wojennego w strukturach Oświaty Niezależnej, m.in. współredaktor bezdebitowego Tu Teraz.

W roku 1981 zorganizował (razem z Marzeną Okońską) pierwszą w Polsce klasę autorską (z autorskim programem nauczania i wychowania). U schyłku lat osiemdziesiątych, wraz z grupą przyjaciół, stworzył autorskie liceum (obecne Pierwsze Społeczne Liceum Ogólnokształcące przy ul. Bednarskiej). Był współautorem programu humanistycznego i wychowawczego dla tej szkoły, pracował w niej jako nauczyciel i wychowawca. Członek Rady Programowej UP.

Tadeusz SŁAWECKI

Tadeusz SŁAWECKI, ur. 27 sierpnia 1957 r. w Czemiernikach.

W 1988 r. ukończył Akademię Rolniczą w Lublinie. W latach 1985-1999 dyrektor Szkoły Podstawowej w Czemiernikach, a od 1999 r. dyrektor tamtejszego gimnazjum.

Członek władz krajowych PSL – skarbnik NKW PSL oraz doradca prezesa w zakresie edukacji. Poseł na Sejm RP w latach 1993-1997, członek Sejmowej Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego, wiceprzewodniczący Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich, przewodniczący Polsko-Białoruskiego Zespołu Parlamentarnego. Pełnił funkcję Sekretarza Sejmu, a w latach 1998-1999 – asystenta wicemarszałka Sejmu.

Prowadzi działalność społeczną i polityczną; jest m.in. wiceprzewodniczącym Sejmiku Województwa Lubelskiego, wiceprzewodniczącym Komisji Edukacji Sejmiku Województwa Lubelskiego, wiceprzewodniczącym Franciszkańskiej Fundacji Pomocy Społecznej im. św. Antoniego w Warszawie, wiceprezesem Zarządu Wojewódzkiego ZOSP RP w Lublinie, przewodniczącym Rady Nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Lublinie.

Należy m.in. do Związku Nauczycielstwa Polskiego, Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, Towarzystwa Przyjaciół Dzieci.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej